Хәбибуллин Мөсәгыйт Мөдәррис улы

Хәбибуллин Мөсәгыйт Мөдәррис улы 1927 елның 25 декабрендә Оренбург өлкәсенең Абдуллин районы Габдрахман авылында туа. Башлангыч белемне үз авылларындагы мәктәптә ала, аннары Татарстанның Баулы төбәгендәге Яңа Шалты авылы җидееллык мәктәбендә укый. Сугыш елларында, уку белән бергә, колхоз эшләрендә дә эшли. 1944 елда уналты яшьлек яшүсмер егетне мәҗбүри рәвештә Магнитогорск шәһәренә җибәрәләр. Анда ул, икееллык һөнәр мәктәбендә һәм өч ел металл эше техникумында укып, 1946-1953 еллар арасында башта Магнитогорск каласындагы металлургия комбинатында - токарь, аннары Башкортстанның Октябрьский шәһәрендәге бораулау эшләре оешмасында мастер булып эшли. 1953 елда туган авылына кайтып, күмәк хуҗалыкта инженер-механик хезмәтендә була. 1958 елда Татарстанның Баулы шәһәрчегенә күчеп килә һәм 1966 елга кадәр «Баулынефть» транспорт оешмасында - шофер, автомеханик, Баулы төбәк газетасы редакциясендә әдәби хезмәткәр вазифасын башкара. Шул чорда кичке урта мәктәпне, аннары 1971 елда, читтән торып укып, Казан дәүләт университетының татар теле һәм әдәбияты бүлеген тәмамлый. 1967-1969 елларда М.Хәбибуллин Татарстанның Азнакай шәһәрендәге төбәк газетасы редакциясендә сәнәгать, төзелеш, транспорт бүлегенә җитәкчелек итә, 1969-1971 елларда исә, Таҗикстанга китеп, урта мәктәптә тарих һәм җәмгыять белеме фәнен укыта. 1971 елдан М.Хәбибуллин Казанда яши һәм 1989 елга кадәр Татарстан Язучылар берлеге идарәсенең оештыру эшләре буенча сәркатибе вазифаларын башкара. 1991 елның ахырларыннан 1999 елга хәтле ул «Мирас» журналы редакциясендә проза бүлеге мөхәррире хезмәтендә. Аның беренче әдәби язмалары, хикәяләре көндәлек матбугатта 50 нче еллардан күренә башлый. 1969 елда «Казан утлары» журналында «Унсигезенче яз» исемле беренче күләмле әсәре басылып чыга. Авторның шуннан соң язылган һәм тормышка, күмәк хезмәткә мөнәсәбәттә төрле һөнәр кешеләренең (игенчеләрнең, машина йөртүчеләрнең, төзүчеләрнең, табибларның һ.б. һөнәр ияләренең) әхлакый һәм рухи дөньяларын ачуга багышланган «Икмәк кадере» (1968), «Тау белән тау очрашмаса да» (1970), «Хәтер ярлары» (1977) повестьлары һәм бигрәк тә 70 нче еллардагы авыл тормышының четерекле проблемаларын күтәргән «Чоңгыллар» (1973), «Сулар үргә акса да» (1982) романнары шул чор татар прозасындагы актуаль яңгырашлы әсәрләр буларак кабул ителәләр. Шулай да М.Хәбибуллинны популяр язучы-прозаик итеп таныткан әсәрләр - 80 нче еллардан башлап аерым китап рәвешендә яки журнал басмаларында дөнья күргән тарихи романнар сериясе: «Кубрат хан», «Илчегә үлем юк», «Шайтан каласы», «Хан оныгы Хансөяр», «Аллаһы бүләге», «Батый хан һәм Ләйлә», «Сөембикә ханбикә һәм Иван Грозный» һ.б. Бу әсәрләрендә автор, тарихи чыганакларга таянып, һун-төрки, болгар-татар бабаларыбызның борынгы дәверләрен, сикәлтәле-гыйбрәтле язмыш борылышларын хронологик тәртиптә һәм җанлы картиналарда сәнгатьчә гәүдәләндереп бирүне максат итеп куя. М.Хәбибуллин - ТАССР һәм РСФСРның атказанган мәдәният хезмәткәре (1977, 1987), Россия Гуманитар фәннәр академиясенең шәрәфле академигы (1997), Россия Язучылары берлегенең әдәби бүләге (1984) һәм Кол Гали исемендәге Халыкара премия иясе (1996). 2003 елда «Кубрат хан» романы өчен язучы Татарстан Республикасының Г.Тукай исемендәге Дәүләт премиясенә лаек була. 2008 елда әдипкә Татарстан Республикасы Президенты М.Ш.Шәймиев Указы белән «Татарстан Республикасының халык язучысы» дигән мактаулы исем бирелә. 1970 елдан - Татарстан Язучылар берлеге әгъзасы.

Хабибуллин Мусагит Мударрисович

Хабибуллин Мусагит Мударрисович родился 25 декабря 1 927 года в селе Абдрахманово Абдуллинского района Оренбургской области. Начальную школу окончил в родной деревне, далее продолжил учебу в семилетней школе в деревне Новые Шалты Бавлинского района Татарстана.
В 1944 году его мобилизовали в Магнитогорск, там он окончил ремесленное училище и получил специальность токаря, затем три года учился в металлургическом техникуме. В 1946-1953 годах работал сначала токарем на металлургическом комбинате в Магнитогорске, позднее мастером цеха на военном заводе в Октябрьске. В 1953 году вернулся в родные края, работал инженером-механиком. В 1958 году переехал в поселок Бавлы (Татарстан) и до 1966 года работал шофером, автомехаником на транспортном предприятии «Бавлынефть» и литературным сотрудником районной газеты «Байрак». Учился в вечерней школе, затем поступил заочно на историко-филологический факультет Казанского государственного университета, который окончил в 1971 году по специальности татарский язык и литература. В 1966-1968 годах М.Хабибуллин работал заведующим отделом промышленности и транспорта газеты «Маяк» в Азнакаеве. В 1969-1971 годах он жил в Таджикистане, работал в средней школе преподавателем истории. В 1971 году переехал в Казань и по 1989 год исполнял обязанности ответственного секретаря правления Союза писателей Татарстана. С 1989 по 1999 год он заведовал отделом прозы в редакции журнала «Мирас».
Творческое становление М.Хабибуллина как писателя шло годами, а серьезное творчество началось в Бавлах. В 1969 году в журнале «Казан утлары» было опубликовано первое произведение М.Хабибуллина «Унсигезенче яз» («Восемнадцатая весна»). Писательское признание он получил после выхода романа «Чоңгыллар» («Водовороты», 1 973). В этот же период им были написаны произведения на современную тематику - множество рассказов, а также повести «Икмәк кадере» («Цена хлеба», 1968), «Тау белән тау очрашмаса да» («Гора с горой не сходится»,1974), «Хәтер ярлары» («Берега памяти», 1977), роман «Сулар үргә акса да» («Если реки потекут вспять», 1982) и др.
С начала 80-х годов в творческой биографии М.Хабибуллина наметился поворот к исторической теме. Он задался целью художественно отобразить наиболее важные этапы исторического развития татарского народа в прошлом. Первым произведением такого рода явился роман «Кубрат-хан» (1985), посвященный основателю первого тюрко-булгарского государства на территории Приазовья и Западного Прикавказья в VII веке. Далее им были созданы романы «Илчегә үлем юк» («Посол - лицо неприкосновенное»), «Шайтан каласы» («Чертово городище»), «Сөембикә ханбикә һәм Иван Грозный» («Суюмбике-ханбика и Иван Грозный»), «Хан оныгы Хансөяр» («Внук хана Хансуар»), «Аллаһы бүләге» («Божий дар»), «Батый хан һәм Ләйлә» («Батый-хан и Ляйля») и др.
М.Хабибуллин - Заслуженный работник культуры ТАССР и РСФСР (1977, 1987), почетный академик Академии гуманитарных наук Российской Федерации (1997).
В 1984 году М.Хабибуллину была присуждена литературная премия Союза российских писателей, в 1996 году - Международная премия имени Кул Гали.
В 2003 году за роман «Кубрат-хан» он был удостоен Государственной премии Республики Татарстан имени Г.Тукая.
В 2008 году Указом Президента Республики Татарстан М.Ш.Шаймиева ему присвоено почетное звание «Народный писатель Республики Татарстан».
С 1970 года - член Союза писателей Татарстана.

Сортларга аеру:

популярлык

әлифба

бәя арту буенча

бәя кимү буенча

Күрсәтергә:

Каталог төре:

Библиотека Божий дар: исторический роман

В XIII веке в Волжскую Булгарию вторглись многочисленные монгольские орды. Одолев Булгарию, монголы двинулись дальше, на русские земли. Они захватили Рязань, Москву и направились к Владимиру. Об этих событиях повествует роман писателя Мусагита Хабибуллина. Также в произведении ярко показаны жизнь и героическая судьба великого татарского поэта XIII века Кул Гали.

Бушлай

Библиотека Сказание о Казани и дочери хана

Книга включает в себя два романа М. Хабибуллина. В первом автор рассказывает о зарождении города Казани как будущей столицы булгар. Это времена удельных княжеств и эмиратов, междоусобных войн, становления тюркской культуры. Роман «Чертово городище» сюжетно продолжает начатую тему. В нем выводится образ гениального Кул Гали, описана история отношений ханской дочери и зодчего и, наконец, рассказано о начале нашествия монголо-татар. Все эти события далекого XIII века становятся зримыми благодаря ярким характерам, захватывающему сюжету.

Бушлай

Библиотека Айбиби: Исторический роман

В романе показана жизнь татар в эпоху Золотой Орды. Хазары-булгары жили в основном в устье реки Волги. Каганат, в VIII–X веках получивший статус державы, находившийся на берегах Волги, Терека, Сулака, Бузана, собиравший налоги у народов Таманьского полуострова, вассал Киевской Руси и Волжской Булгарии распадается в X веке; на престол садится каган Юсуф – ставленник еврейских племен. Каган просит в жены дочь Волжского хана Мухаммада. Айбиби с первого взгляда влюбляется в кагана Юсуфа...

Бушлай