Әгьләметдинов Мөдәррис Зөфәр улы

Әгьләметдинов Мөдәррис Зөфәр улы (Мөдәрис Әгъләмов) 1946 елның 13 октябрендә Татарстанның Зәй районы Биш Субашы (Пуст-Ашыт) авылында туа. 1965 елда Түбән Биш авылының урта мәктәбен тәмамлаганнан соң, Казан дәүләт университетының татар теле һәм әдәбияты бүлегенә укырга керә. Ләкин, ике курсны бетергәч, укуын өзәргә мәҗбүр була. 1968-1973 елларда Тукай районының Яңа Гәрдәле урта мәктәбендә - тарих укытучысы, аннары Чаллы шәһәрендәге халык театрында режиссер ярдәмчесе булып эшли. 1974 елдан ул Казанда яши һәм язучы-профессионал сыйфатында әдәби иҗат эше белән шөгыльләнә. М.Әгъләмовның беренче шигырьләре 1959 елда төрле газета һәм журналларда басыла. 1968 елда «Казан утлары» журналында дөнья күргән «Еракка китеп кара» исемле шигырьләр бәйләме әдәби җәмәгатьчелектә тирән кызыксыну уята. Шуннан соң аның шигырьләре республика газета-журналларында, күмәк җыентыкларда басыла. 1970 елда «Кыңгырау» исемле мөстәкыйль китабы дөнья күрә. Алга таба бер-бер артлы «Учак урыннары», «Исәнме, йөрәк», «Мин әйттем», «Иман тәрәзә шакый» җыентыклары чыга. М.Әгъләмов әдәбиятка балалар матбугаты аша килә. 1994 елда татар балалар көндәлек матбугатының («Сабантуй» һәм «Ялкын») 70 еллык юбилеена әзерлек көннәрендә ул әлеге газета һәм журналларның барлык саннарын күздән кичереп чыга һәм балалар матбугатының тарихы, элеккеге хезмәткәрләре, мөхәррирләре, язышкан авторлары турында кызыклы мәгълүматларны эченә алган язмаларын бастыра. Бу хезмәтләре һәм кече яшьтәге балаларга атап язган шигырьләре өчен («Без, без, без идек...», 1980) М.Әгъләмов Башкортстанның Ф.Кәрим исемендәге һәм Татарстан Язучылар берлегенең А.Алиш исемендәге («Ялкын» журналы премиясе) әдәби премияләре белән бүләкләнә (1994). М.Әгъләмов - Татарстан Республикасының атказанган мәдәният хезмәткәре (1991). 1992 елда «Киләчәккә кайту» (1987), «Мин әйттем...» (1992) шигъри китаплары өчен аңа Татарстан Республикасының Г.Тукай исемендәге Дәүләт премиясе бирелә. 2006 елда Татарстан Республикасы Президен¬ты М.Ш.Шәймиев Указы белән әдип «Татарстан Республикасының халык шагыйре» дигән мактаулы исемгә лаек була. М.Әгъләмов 2006 елда Казанда вафат була. 1973 елдан - Татарстан Язучылар берлеге әгъзасы.

Аглямутдинов Мударрис Зуфарович

Аглямутдинов Мударрис Зуфарович (Мударрис Аглямов) родился 13 октября 1946 года в деревне Биш Субашы (Пуст-Ашит) Заинского района Татарстана. В 1965 году окончил Нижнебишевскую среднюю школу, после чего поступил в Казанский государственный университет на отделение татарского языка и литературы. Однако после второго курса был вынужден оставить учебу и в 1968 – 1973 годах стал работать преподавателем истории в Нижнегардалинской средней школе Набережночелнинского района. В последующие годы с перерывами работал помощником режиссера Набережночелнинского народного театра.
В 1974 году он приехал в Казань и целиком посвятил себя творческой деятельности.
М.Аглямов начал писать стихи еще в детстве. Начиная с 1959 года печатался в газетах и детских журналах. В 1968 году на страницах журнала
«Казан утлары» был помещен большой цикл его стихов, вызвавший живой интерес у читателей и литературной общественности. Затем его стихи были опубликованы в альманахе «Беренче карлыгачлар» («Первые ласточки»), а в 1970 году появился первый сборник стихов под названием «Колокольчик».
В последующие годы были изданы сборники: «Учак урыннары» («Следы костров»), «Здравствуй, сердце», «Я сказал…» и книга избранных стихотворений и поэм «Совесть стучит в окно».
М.Аглямов проявлял огромный интерес к периодической печати для детей. В дни подготовки к 70-летнему юбилею (1994) татарской газеты «Сабантуй» и детского журнала «Ялкын» он досконально изучил весь материал по истории создания и развития этих изданий и написал для юных читателей ряд публицистических очерков об авторах и журналистах детской печати прошлого. За пропагандистско-просветительскую деятельность среди детей и также сборник стихов для малышей «Без, без, без идек...» («Мы – это мы», 1980) М.Аглямов удостоен литературных премий имени Ф.Карима и имени А.Алиша (премия журнала «Ялкын»).
В 1991 году ему присвоено звание «Заслуженный работник культуры Республики Татарстан».
В 1992 году за книги «Я сказал…» и «Полдень» М.Аглямов был удостоен Государственной премии Республики Татарстан имени Г.Тукая.
В 2006 году Указом Президента Республики Татарстан М.Ш.Шаймиева ему присвоено почетное звание «Народный поэт Республики Татарстан».
М.Аглямов умер в 2006 году в Казани.
С 1973 года – член Союза писателей Татарстана.

Сортларга аеру:

популярлык

әлифба

бәя арту буенча

бәя кимү буенча

Күрсәтергә:

Каталог төре:

Аудиокнига Шигырьләр

Бушлай